Τα ρεμπέτικα της κιθάρας – Η παράσταση

Ο Δημήτρης Μυστακίδης, δεξιοτέχνης της λαϊκής κιθάρας και ανανεωτής του ρεμπέτικου, γεφυρώνει το χθες με το σήμερα, το παραδοσιακό με το σύγχρονο, τους νέους με την παλαιότερη γενιά.

Παρέα με τη λαϊκή κιθάρα του, 30 χρόνια τώρα «ξεσκονίζει» τα ρεμπέτικα, αυτό το μουσικό διαμάντι της Ελλάδας και τους δίνει νέα πνοή για το ταξίδι τους στον χρόνο.

Στις παραστάσεις του οι λάτρεις του ρεμπέτικου συναντώνται με τους ακροατές του σύγχρονου ελληνικού τραγουδιού, διαμορφώνοντας ένα νέο ρεύμα μουσικόφιλων που μοιράζονται την αγάπη και σεβασμό τους για το είδος. Με κοινή τους γλώσσα τη λαϊκή μας μουσική, τραγουδούν όλοι μαζί τραγούδια που αγαπάμε, τραγούδια με ιστορία, που τα λέγαμε στις παρέες μας ξανά και ξανά.

Μαζί με τους συνεργάτες του μας καλεί να απολαύσουμε ατμοσφαιρικές διασκευές και επανεκτελέσεις γνωστών τραγουδιών από όλο το φάσμα του ρεμπέτικου. Δημιουργίες των Τσιτσάνη, Περιστέρη, Τούντα, Σκαρβέλη, Βαμβακάρη, Χιώτη, Μητσάκη, Ρούκουνα, Ριτσιάρδη, Νταλγκά και τόσων άλλων που αφηγούνται, αναπολούν, παραπονιούνται, παρανομούν, ερωτεύονται, ταξιδεύουν και μας ταξιδεύουν. Τραγούδια διαμάντια της λαϊκής μας παράδοσης, διασκευασμένα για λαϊκή κιθάρα και εκτελεσμένα με την υψηλή δεξιοτεχνία του καλλιτέχνη και των συνεργατών του έρχονται στο σήμερα και χτυπούν κατευθείαν στην καρδιά μας!

 

Η λαϊκή κιθάρα 

Η κιθάρα, παρούσα σε κάθε τύπο ορχήστρας από τις αρχές του εικοστού αιώνα έως σήμερα, είναι φορέας μιας σύνθετης μουσικής γλώσσας, που γνώρισε πολλά στάδια εξέλιξης. Αν και ήταν ένα ζωτικής σημασίας όργανο σε όλες τις μορφές της λαϊκής ορχήστρας, είχε κυρίως συνοδευτικό ρόλο καθ’ όλη τη διάρκεια εξέλιξης της λαϊκής μουσικής, αφού τα κυρίως σολιστικά όργανα (βιολί, σαντούρι, ούτι, μπουζούκι) δεν ήταν σε θέση να κρατήσουν ικανοποιητικά το ρυθμό.

Μόνο σε πολύ λίγες περιπτώσεις η κιθάρα παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως ανακαλύπτουμε σε κάποιες παλιές ηχογραφήσεις, οι οποίες έγιναν στις ΗΠΑ από την εκεί ελληνική κοινότητα, είτε στην Ελλάδα προκειμένου να εξαχθούν στις ΗΠΑ.

Μέσα από αυτές τις πρώτες ηχογραφήσεις, οι βιρτουόζοι οργανοπαίχτες όπως ο Γ. Κατσαρός (1895-1997) και Α. Κωστής (1905-1943), καθιερώθηκαν ως τροβαδούροι οι οποίοι παίζουν αποκλειστικά το ρεμπέτικο με κιθάρα, χρησιμοποιώντας μια συγκεκριμένη τεχνική δακτυλοθεσίας (ανοιχτή D ή G).

Μετά τη λογοκρισία του 1937, η κιθάρα γίνεται το κύριο σολιστικό όργανο στο ρεμπέτικο τραγούδι σε περισσότερες ηχογραφήσεις και μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Μανώλης Χιώτης εισάγει το ιδιαίτερο παίξιμό του με επιρροές από τη manouche.

Η λαϊκή κιθάρα είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές, εύκολα προσβάσιμο, με απεριόριστες δυνατότητες και δυναμική πολυφωνικό όργανο. Στα χέρια των λαϊκών μουσικών, η γνήσια ομορφιά της, που δεν είναι ούτε στατική, ούτε περιορισμένη, λάμπει και εξελίσσεται καθώς προσαρμόζεται στα πολιτιστικά και αισθητικά μουσικά ρεύματα της Ελλάδας.